သာလွဦးကဗ်ာမ်ား

ေမ်ာက္ပဲြ

ပန္းကို ဗန္းျပ
၀ျခမ္း နန္းတက္ --။

ညီညြတ္ေရး ညီညြတ္ေရး
ပဒရီကၽြတ္ပဲြမွာ
ေမ်ာက္ကလူျဖစ္
လူျဖစ္ေသာေမ်ာက္
သစၥာေဖာက္ --။

(ေအာင္သာလူ)

ပိုးမီးစုန္း

တန္းေဆာင္ဘုန္းလျပည့္နိ
အာကာထက္မွာ ၾကယ္ေခ်လက္လက္
၀င္းၿခံေဒါင့္မွာ
ပိုးမီးစုန္းလည္းအေရာင္ထြက္
မီးပုံးေခ်ပိုင္ ပ်ံလို႔တက္
တျဖက္ျဖက္ တျဖက္ျဖက္ --။

အဆိပ္ခြက္

အေခ်ခါ ၾကားနီက်စကား
ေမ်ာက္လက္ထဲမွာ သျပာရေယွာင္ --။

အခု
ေမ်ာက္လက္ထဲမွာ
ေမာက္စ့္ရလားခဗ်ာ --။

(သာလွဦး)

လမ္းေဖာက္သူ (ႏွင့္) လမ္းေလွ်ာက္သူ

လမ္းေဖာက္သူ
ႀကိမ္စူးလည္းစူး
သြီးလူးလူး --။

လမ္းေလွ်ာက္သူ
ဘုရားလည္းဖူး
လိပ္ဥတူး --။

(သာလွဦး)

နပ်ဳိးသီးက်ာက်ာ

နပ်ဳိးသီးက်ာက်ာ မွည့္လတ္ယာ
ၾကာဇံလင္လွ်ာ ဆုိလတ္ယာ
ထီးနန္႔ထမ္းစင္ အယင္ယူခ
စံရေဖြ အိမ္ေနာက္က --။

အိမ္ေနာက္အိမ္သွ်င္
မက်ည္းပင္ ပင္လီပင္သြတ္
ကပုိင္ရြာမွာ
လီသြတ္သြတ္ေလ လီသြတ္သြတ္ --။

ဆရာေတာ္အား ပန္ၾကားျခင္း

ဆရာေတာ္ကို မသီခင္က
ခြီးပုတ္ေလာက္က် ေျပာကတ္ၿပီးမွ
အခု ငိုျပနီကတ္ေတ --။

ဘုန္းႀကီးဆို၀ါ ႏိုင္ငံေရးနန္႔
ပဇာဆိုင္လဲ ကဲ့ရဲ့ကတ္ၿပီး
အခုမွ ခ်ီက်ဴးနီကတ္ေတ --။

ႏိုင္ငံေရးလုပ္ခ်င္ေက
စစ္ေတြကိုမလာကဲ့
ျမန္မာျပည္သို႔လား
ႏွင္ထုတ္ထားၿပီးမွ
အခု ႀကီးရုပ္ထုလို႔ ကိုးကြယ္ကတ္ေတ --။

သံေ၀ဂရဖို႔ေကာင္းပါေရဆရာေတာ္
ႏိုင္ငံတကာ ျပည္ျမန္မာကို
ေခ်ာင္းေပါက္ေအာင္လားလို႔
အာေပါက္ေအာင္ တရားေ၀ါွၿပီးခါမွ
ေညာင္ကုန္းေက်ာင္းနားက အမိႈက္ပံုေဘးမွာ
ဒံုးေပါက္ေဆာက္လို႔ သီရပါေရ --။

တမလြန္ဘ၀မွာ
အသက္ရွင္လို႔ဟိနီသိမ့္ေက
ေအရခိုင္သားအဆြီးတိကို
တေခါက္ျပန္လာလို႔
ဆံုးမခလိုက္ပါ ဆရာေတာ္ --။

ရွိေဟာင္းပီမူ ရခိုင္အခ်စ္ရတု

သာၾကည္ယုယ
မေပ်ာ္ရသည္ၾကာလွၿပီ အသွ်င့္သား
အရႊီသည္ ပန္းႏွင့္တူစြ
စႏၵာျဖဴသည္
ႀကိဳးၾကာမယ္ထက္ပူ၍
တၾကဴၾကဴလြမ္း႐ုတ
ေမာင္ေၾကာင့္ပူဆာ
မခံသာသည္
မ်ားစြာ၀ဋ္ဒုကၡတည္း --။

ပူျခင္းလွသည္ႀကီး၍ေပ
ဦးေဂါင္းထိပ္ျပင္
လက္စံုတင္ေက
ကၽြန္လွ်င္ကန္ေတာ့ေပ၏ --။

ေၾကာင္းျခင္းစစ္ မွာလိုက္မည္
စၾကၠာပိုင္သား
ေမ့သက္ထားသည္
ရႊီနားတဖန္တည္ေလာ့ --။

ရွိက၀ယ္ကုသိုလ္ေဟာင္း
ဘုရားစိေႏၵ
ျမတ္ဗုေဒၶမွာ
ေညာင္ရည္ပန္းသာေလာင္း၍
ဆုပန္ေတာင္းျပဳခမည္
ၾကမၼာက်ဳိးစက္
ဒါနဖက္ေက
မပ်က္သစၥာလြယ္၍
ဤလူ႔ျပည္ဤဌာန
ေမာင္ႏွင့္အတူ
ေတာင္းဆုယူေက
ႏွစ္ဆူေပါင္းေဖာ္ၾက၍
ေအာ္ - တူတကြသည္ နီစိုင္တြင္
အလွယင့္ယူ
ခ်စ္သူသားဖခင္လည္း
၀ီးရပ္ခြင္သည္တိုင္းတပါး
သူ႔တိုင္းျပည္ကို
လားသည္ဤေၾကာင္းလ်ားေၾကာင့္
အို ၀မ္းနည္းသည္ စားေသာက္မၿခီ
ညည့္ႏွင့္နိသည္
ေျခာက္ဆယ္ေပါင္းနာရီတြင္
လြမ္းသက္၀ီညႇိဳးႏွမ
ကမ္ဖာခိုးထူ
မိႈင္းမိႈင္းလူသည္
ႏွစ္ဆူနီႏွင့္လကို
ေတာင့္တဘိ နီစိုင္တြင္
အခ်စ္မၿပီ
ေမာင့္သက္၀ီေက
ဒါလီေမာင္ပန္းပင္ကို
လြန္ၾကည္ညိဳသည္
လူကိုမေျပာ
ခ်စ္ေတအားကို
ေမလွ်င္၀မ္းတြင္ထား၏ --။

ၿဂိဳးလွညိဳ ရႊီငွက္မ
နိညမဆို
ေတာၿမိဳင္ညိဳမွာ
ဖိုကိုလြမ္း႐ို႕တ၍
နိည၀ယ္အျပန္ျပန္
နာရီခတ္တြင္
ေမာင့္ကိုတြက္က်ျပန္ကာ
ေကသာဆံ ေသွ်ာင္အံုးလံုး
ပန္းကံုးမဆင္
ဆီမပ်င္ေက
ေမလွ်င္ျဖစ္နီပါ၏ --။

ႏွလံုးသည္ စိတ္၀ီဆာ
နံသာဆီႀကိဳင္
ကတိုး႐ိုင္လည္း
ႏွမကိုယ္ႏွင့္ကြာ၍
ေမာင္ေၾကာင့္သာ စိတ္ဆိုးညစ္
ပတင္းညိဳေက
လီခ်ိဳသလြန္သာက
ငိုစိတ္ျဖစ္ နီစိုင္ခါ
ဥၾသဖိုးေခါင္
ကုကၠေလာင္ေက
၀ါေရာင္က်ဴးျမည္လာလည္း --။

တသႀကၤန္လြန္လီေျမာက္
အို - ရတုတဖန္
ရာသီျပန္ေက
၀ႆန္မိုးဦးေရာက္၍
ေတာင္ေျမာက္ရပ္သွ်စ္မ်က္ႏွာ
စိမ္းျမညိဳ၀ီ
ကမ္ဖာၿမီမွာ
ရီလွ်င္အီးျမျမႏွင့္
အင္းအိုင္ထဲဖားမ်ားစြာ
မစဲအသံ
တၾကံၾကံသည္
၀ႆန္မိုးကိုေခၚ၍
ထက္အာကာဘံုတ႐ိုး
ႀကီးလွအသံ
တညံညံေက
႐ံုလွ်င္ဟစ္ကာႀကိဳး၍
တၿဖိဳးၿဖိဳးသြန္းက်လာ
၀ႆန္ရာသီ
မိုးဦးခ်ီေသာ္
ေတာင္လီဖ်ဴးကာကာႏွင့္
ေမလွ်င္ရင္လံုးအီး
နဂရစ္ေတာင္ေယာင္
၀င္းလင္းေျပာင္သည္
ေမကမေပ်ာ္ဘိလည္း --။

တေယာက္တည္း ေမ့တကိုယ္
ဟိလတ္မေနာ္
စက္ေတာ္ေခၚေက
ေမကမေပ်ာ္လိုလည္း --။

တေယာက္တည္း လံုးခ်င္းသာ
ခန္းမဆယ္ေတာင္
တိုက္ခန္းေဆာင္မွာ
ေမာင့္ကိုယ္ကိုမႊီ၍စမ္း
ေမာင္ကိုယ္ငြိ
မတြိေသာခါ
ေမ႐ို႕မွာေက
တံုစြာတခ်မ္းခ်မ္းႏွင့္
တ,ႏိုးႏိုးၾကက္သီး၀ွန္
ပူပန္ေပ်ာင္းပ်
ေမာင့္ကိုတေက
အလွရင္လံုးႏြမ္၍
မိုးေသာက္ျပန္ထတံုေသာခါ
ဗိမွာန္အိမ္နား
ပန္းစံကားသည္
သစ္ဖ်ားအခက္မွာကား
ငွက္ရႊီ၀ါေက တတြတ္တြတ္
(ေရာက္ပ်ာ ေရာက္ပ်ာ)
ၾတင္းျငာေက
က်ဴးကာနမိတ္ဖတ္၍
ျမည္တမ္းရြတ္သည္ ငွက္ရႊီ၀ါ
နိညမဟူ
ေမာင့္ခ်စ္သူေလ
ေမျဖဴၾကားလီပါက
အဂယင့္သာ ဟုတ္စႏိုး
ခ်စ္မိုးစံုလင္
ရာသက္ၾကင္သည္
အယင္ေမာင္ေရာက္ဖို႔ဟု
လြမ္းစိတ္ျဖစ္နီစိုင္တြင္
ပဥၥင္တူရိယာ
ႏွဲခရာေက
ညီညာတီးမႈတ္က်င္၍
လြန္ေပ်ာ္ရႊင္ လူအမ်ား
ဇေၾကာ့ကၿခီ
႐ုပ္မ်ိးစီေက
အညီယိုးဒယားႏွင့္
သဘင္မ်ားပဲြရံရာ
လက္ဖ်ားကိုခ်ီ
သူ႔သက္၀ီသည္
ကိုယ္စီသားႏွင့္လာ၍
မိေပ်ာ္ျငားဖသက္ႏွံ
ေမာင္ဇံပူဆာ
ဖကိုရွာေက
ၿမီမွာလွဴးကာျပန္၍
တၾကံၾကံ ငိုလိုက္လတ္က
အလွယင့္ယူ
ေမျဖဴစိတ္ပူဆာလည္း --။

ေျပာစရာ ဆိုမတတ္
မြီးမိခင္မွာ
ရင္ကိုထုေထာင္းသတ္၍
ဖခင္တြက္မည္ေၾကာင့္
မြီးေမအသက္ပင္
သီလွ်င္ေတာ့မည္ဟူ၍
အူသဲၿခီ တံုလို႔ခ်ိ
ဆီး၀ါးဂါထာ
မရသာေသာ္
ျပင္းစြာေလာင္သည့္မီးကို
ေစာင့္ထိမ္းသည္ ၿငိမ္းသက္ေအာင္
ေစတနာေက
မိတၲာဆြမ္းျဖင့္ေလာင္း၍
(-- ပီေပ်ာက္ --)

တိုင္းရပ္ၿမီ မိဇၩိမ
မိဘဌာန
ေရာက္လတ္ေသာခါ
ႏွစ္ပါးေမာင္ႏွံ
ဆရာ့ထံမွာ
၀ပ္စင္းေလွ်ာက္ေတာင္းပန္၍
ေဇတ၀န္ျမတ္ေက်ာင္းေတာ္
လုပ္လတ္ၿပီးခါ
တိုင္းသူျပည္သား
ေကာင္းမႈဖက္ေက
မိတၲာရီစက္ခ်၍
၀သုမ္ဒရီၿမီေစာင့္နတ္
ေဘာ္သွ်င္မနတ္လူျဗဟၼာ
ေကာင္းခ်ိမ့္ျပဳေက
နတ္လူသာထုေခၚစီေသာ၀္လည္း --။

(နာမည္မသိ စာဆို)

မ်ည္းမတ္တိ

လူဆိုစြာ
ကမၻာကိုမွီ (23 1/2) ဒီဂရီ
ေအာက္ၿခီကပင္ တိမ္းေစာင္းနီေရလတ္ --။

ျဖတ္လမ္းလိုက္လူလိုက္
နဖူးသိုက္တူးလူက တူးပနာ
မာနကိုခ၀ါခ်
ခံယူခ်က္ကို ဆီးဆိုး
မိုးခါးရီ ေသာက္လူကေသာက္ --။

တေယာက္
ႏွစ္ေယာက္
သံုးေယာက္
ရြီမေလာက္ --။

ေက်ာက္ေဆာင္ကို အားက်
ေဂ်ာင္ထဲက ဖြဲရာက်ေခ်တရြီ
ဆႄကြီဒႆနတိနန္႔ က်င္ကိုင္
သီအိုရီမိႈတက္တိနန္႔ လံဆြဲယင္း
လိုင္ေၾကာတင္းေရလို ့ဆိုခ်င္ဆို
အပိုမဟိေရ သိကၡာတခ်ပ္ကို
အလိုဟိေရ ရိကၡာတနပ္မ်ိဳဖို႔
အခ်ိဳသကာရွာ ပုရစ္မ်က္ႏွာတပိုင္းနန္ ့
သမိုင္းဘင္းဂ်ီ မခံႏိုင္ --။

(လႈိင္း ဂစၦပ)
(ရြက္ႏုျပန္ခ်ိန္ကဗ်ာမ်ား)
Free4Arakan.Blogspot.Com မွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပသည္။

ကိုယ့္လူသီသင့္ေရ

သကၠရာဇ္ကို မြားမ်ိဳ
သိကၡာကို ေရာင္းစား
အႏွစ္မဲ့စကားနန္႔ တည္ေဆာက္
ကိုယ့္အရိပ္ကို ေၾကာက္နီေရကိုယ့္လူ
တျခားသူတိကို ဒူးေထာက္ေအာင္
စြမ္းေဆာင္ႏိုင္စြာ အဆန္းလား --။

အလုပ္မလုပ္ဘဲ
အသွ်တ္ကိုေတာ့ခါ
သွ်တ္သထက္သွ်ဳတ္ေအာင္လုပ္
မဟုတ္စြာတိနန္႔ ေႏွာင္ဖြဲ႕
ကဲ့ရဲ့မႈနန္႔ ခင္းက်င္း
အမုန္းျပတင္းေပါက္မွာ
ရန္မူဖို႔ရာ ေရွာက္လို႔နီ --။

ကိုယ့္လူ၏မေသခ်ာမႈက
တျခားလူတိကို ေတြေ၀စီေရ
တပါးသူတိကို
ငလိငလည္ျဖစ္စီေရ
အဂယင့္ ဆန္းစစ္ၾကည့္ေက
(အမွန္ဗ်ာယ္) ကိုယ္လူသီသင့္ေရ --။

ဘေစာတင္
(ရခိုင့္လြတ္လပ္ေရးစာေစာင္မွ)

ဇတ္လမ္းကို အဆံုးသတ္ခန္း

ေထာင္တည္ေမာ္ကြန္းသူရဲ

အဖဲြ႕အစည္းတခု၏နယက
အႀကံပီးအရာဟိႀကီးပ
႐ုတ္တရသီဆံုး
သွ်င္လူအားလံုး
ယူက်ံဳးမရ ႏွၿမိဳးတသ
အဖရခိုင္ျပည္၏
သားေကာင္းရတနာၾကယ္မြန္
အခ်ိန္မတန္ခင္
ကြယ္လြန္စြာေစာ
အကၽြႏု္ပ္႐ို႕အား
ေၾကာခိုင္းလားဗ်ာယ္
ဘေစာင္ပ်င္လို႔ ရက္စက္စြာလဲ
ေခၚေကလည္းမထူး
ငိုေကလည္းမၾကား
ဥပေကၡတရားနန္႕
မရဏရထားစီးလို႕
ကၽြတ္လားခဗ်ာယ္ ---။

အေလးျပဳကတ္
ရပ္ေစာက္ရပ္ကတ္
ေဂါင္းၫြတ္ဂုဏ္ျပဳ
(၃) မိနိေလာက္
ေကာင္းရာသုဂတိ လားစီဖို႕ ---။

ဆရာႀကီးေရ
စာသမား ပီသမား
ဘာသာေရးသမား
စာေဟာဆရာႀကီး
ဘိေႏၶာယမ္းကု
စြယ္စံုရ ပါရမီသွ်င္
မ်ိဳးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္
ႏိုင္ငံေရးသမား ေတာ္လွန္ေရးသမား
လူအမ်ားက နာမကင္းပြန္း
အမႊမ္းတင္ေခၚေ၀ၚ
ေဒၚလာသန္း (၅၀၀)
(Project) ဆရာႀကီး ---။

ဆရာႀကီးခ်န္ခ
ေဂ်ာင္ထဲက အညတရ
ေတတၲာတလံုး
ပုလဲကံုးရတနာ
အႆျပာသိန္းသန္း
နီျမန္းေသာ ပတၲျမား ---။

ဖြင့္ၾကည့္ေသာအခါ
ႏြမ္းရိႀကီမြ မႈိတက္လွ်က္
အ၀တ္စနန္႔ထုပ္ပိုး
ပိုးထိုးႄကြက္ကိုက္
လက္ႏွိပ္စက္မူ ေဆာင္းပါးတပုဒ္
မဂၢဇင္းတအုပ္က
ေကာ္ပီကူးထားစြာ ---။

၄င္းအျပင္
စာလံုးမပီမျပင္
(Type) ႐ိုက္ထားေသာ
ဘာသာျပန္တမူ ---။

ဆရာႀကီးသည္
စာပီကို အသက္ထက္ျမတ္ႏိုး
တန္ဖိုးထား၏ ---။

ေဂ်ာင္ထိုးသိမ္းထား
ႄကြက္ကိုက္စား၏ ---။

မည္သူမည္၀ါ
အသူပင္လာေတာင္းေတာင္း
မပီး ---။

အာဂပုဂၢိဳလ္ ေခသူမဟုတ္
သို႕အတြက္ေၾကာင့္
(အႀကံပီးႀကီး - နယကႀကီး)
ေကာင္းခ်ီးကင္းပြန္း
အမႊမ္းတင္က်ဴး
ရြာဦးနတ္ပိုင္ေယွာင္
ပူေဇာ္ပသ ကိုးကြယ္ရစြာ ---။

ဆရာႀကီးျမတ္ႏိုး
တန္ဖိုးထားေသာ
ျပည္တန္ပတၲျမား
(ေထာင္တည္ေမာ္ကြန္း) ကို
ဆရာႀကီးစီးရာ
သသၤရာရထားလားရာ
တဖ၀ါးမကြာ ကပ္လွ်က္ပါဖို႕
အေလာင္းနန္႔ေခါင္း
က်မ္းေဟာင္းေမာ္ကြန္း
ဇတ္လမ္းသံုးပြင့္ဆိုင္ ---။

ေနာက္နိညဥ့္
ရက္လည္ဆြမ္းမေကၽြးရသိမ့္ခင္
သက္ဆိုင္ရာ
အဖဲြ႕အစည္း (၂) ခု၏ယုန္းခန္း၌
ေထာင္တည္ေမာ္ကြန္း
သူရဲေျခာက္သည္ဟူ၏ ---။

(မယံုလွ်င္ စံုစမ္းပါ။)

ရခုိင္သားေလ ရင္လီးေရ

ေအာက္အီးအီးတြန္ေသာ ၀ံလက္

ရခိုင္သားႏိုင္ငံေရး

ေျပာခါ လြတ္လပ္ရီး
လုပ္ခါ ဖြတ္ခ်ီး --။

ေျပာခါ ဒီမိုကေရစီ
လုပ္ခါ လီမိုကေရစီ --။

ေျပာခါ လူ႔အခြင့္အေရး
လုပ္ခါ သူ႔အခြင့္အေရး --။

ေျပာခါ ညီညြတ္ေရး
လုပ္ခါ နဖူးကဲြ ဒူးၿပဲ --။

အယင္ခါ က်င္သန္
အခု နရန္းလန္ --။

အတိတ္ႏွင့္ ပစၥဳပၸန္ (၃)

သမိုင္းကို ျပန္ရြီးဖို႔အစား
သမိုင္းကို ဖန္တီးကတ္မည္ --။

(သာလွဦး)

သံုးသပ္ျခင္း

အေ၀သူငယ္ခ်င္း
မင္းလည္းရခိုင္ ငါလည္းရခိုင္
ငါရို႕တိမွာ ေဖ်ာက္သင့္စြာက
ဆင္းရဲသူ လူမဟုတ္
ပုဇြန္ျဖဴငါးမဟုတ္
ဆင္းရဲေကႏွိမ္ ရတတ္ေကမုန္း
အႀကံတူ ရန္သူ ကိုယ့္ထက္သာမႀကိဳက္
ေဒပိုင္စိတ္ထား အတၱမ်ားနန္႔
အမ်ားႀကိဳက္ႏွစ္
ဇာမ်ိဳးခ်စ္လည္းမျဖစ္ႏိုင္ --။

(ဦးသာေမာင္)

စိတ္ဓါတ္

ငါကား ေဒၿမိဳ႕၊ သူကား ထိုရပ္
မင္းကား ထိုၿမီ၊ ငါကား ေဒရြာ
မခိုင္စိတ္ဓါတ္၊ ကဲြၿပိဳကတ္ေက
ရကၡေဒၿမီ၊ ေလး၀တီသည္
၀ါးစည္းၿပီေယွာင္ ၿပိဳလိမ့္မည္ --။

(ထြန္းစိုးခိုင္)

အနာ

ပစကေတာ့ ေ၀သာလီ
လက္မွာေတာ့ ၀ီစကီ --။

(သဇင္ၿမီ သန္႔ႏိုင္)

အတိတ္ႏွင့္ပစၥဳပၸန္ (၂)

အယင္ခါ မဟာ
အခု လဘာဂ်ာ --။

(သာလွဦး)

တလဂၤုနီ တလလၤာ
နိျမတ္ရက္ရာဇာ --။

အၤဂါ ဗုဒၶဴး
ရႊီၿမိဳ႔ေျမာက္ဦး ေအာင္သံက်ဴး --။

ၾကသားပတီး ေသာက္ၾကာ
စည္ေတာ္လည္းတီး မဂၤလာ --။

စနီ နဂါးေမာက္
အေခါင္မိုးသို႔ေရာက္ --။

 သာလွဦးဘေလာ ့လားဖို့ နွစ္ပါ