ေလာကဓံ၏နိယာမ
လွည့္စားမႈအရ
အကၽြႏုပ္၏ဘ၀မွာ
ၾကားခံနယ္တစ္ခုကအေမွာင္အတိ
ဖံုးလႊမ္းထားဗ်ာယ္။
ေ၀ေ၀၀ါး၀ါးနန္႔
မျမင္ရေရ လမ္းေခ်တခုေလွ်ာက္ဖို႔
ဇာျခီလွမ္းကိုလွမ္းရေမမသိ
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာမွီခိုလာေရ
သစ္ပင္ၾကီးေလ့
အဂုဆို ျပိဳလဲစျပဳဗ်ာယ္။
အေမွာင္ထု၏ ေျခာက္လွန္႔မႈေၾကာင့္
အကၽြႏုပ္၏ႏႈတ္ခမ္းမွာ ေျပာစရာစကား
မဟိေအာင္ တုန္ရီနီမိပါေရ
အကၽြႏုပ္ေလွ်ာက္ဖို႔လမ္းက
စမ္းတ၀ါး၀ါးနန္႔ မျမင္ရေရ
ထိုနားက ရယ္သံတိက
ဘ၀လမ္းမွန္လား
ေဒနားကရယ္သံတိက၀ါ
ဘ၀လမ္းမွန္လား
အသံမၾကားရဘဲတိတ္ဆိတ္နီေရ နီရာတိက၀ါ
အကၽြႏုပ္၏လမ္းအမွန္လား
ဇာလမ္းကိုေလွ်ာက္ရဖုိ႔မသိ
ေတြေ၀နီေရ စိတ္ေခ်ကို
ခိုင္မာေရဆံုးျဖတ္ခ်က္အတြက္
အကၽြႏုပ္လားဖို႔ဘ၀ခရီးေခ်အတြက္
အကၽြႏုပ္အား မီးအိမ္ေခ်တခုပီးသနားပါ…။။
No comments:
Post a Comment